Çatışmasızlık dönemi resmen sona erdi, yeni bir döneme girdik ama nasıl bir dönem bu henüz belli değil.
Belli değil çünkü nasıl ki barış dönemi güven vermeyen kaypaklıkta idiyse savaş dönemi de bir o kadar yumuşak başladı. Taraflar henüz sert bir güreşe girmiş değil, jetler her gece kalkıp artık ezberlediğimiz yerleri vurup geliyor, karşılığında PKK da ya gece yatağında istirahat halindeki polislerin kafasına sıkıyor ya da yol kesip kamu görevlisi kaçırıyor. De ki bunlar az şeyler mi? Elbette değil ama adına savaş denecek boyutta değil henüz, inşallah iş oraya varmadan bir şekilde sona erer.
Çatışmasızlık sürecini kim bitirdi, devlete sorsan PKK, PKK’ya sorsan devlet bitirdi. Kimin bitirdiğinin önemi yok artık ama adil olmak gerekirse her iki taraf birlikte bitirdi. PKK bir türlü silahı bırakmadı, barış sürecini bölgede devletçilik oynayarak geçirdi, süreci istismar etti. Bu süreçte bir dava nedeniyle Yüksekova’ya sık sık gidip geldiğim için bizzat gözlemimdir; devlet adeta o bölgede kendini hükümet binalarına hapsetmiş, kalan alanı ise örgüte terk etmiş durumdaydı. Seçim sonuçları da bu durumu teyit etti zaten, bırakın başka partiye oy çıkmasını kimse geçersiz oy bile veremedi, bütün oylar geçerli(!) bir şekilde HDP’ye yazıldı. Bölgedeki bu durumu görünce bazı arkadaşlara devletin özellikle alanı PKK’ya terk edip bölge halkını canından bezdirene kadar devletçilik oynamasına müsaade edeceğini, vakti saati gelince de kendini hatırlatacağını söylemiştim, galiba o saat geldi.
Seçim öncesi Erdoğan’ın beyanatlarına bakıldığında masayı Erdoğan’ın devirdiğini iddia edenlere de hak vermemek mümkün değil. Belki de yukarıda söylediğim nedenlerle veya başka nedenlerle süreç artık devlet tarafından taşınamaz hale geldi ve bitirildi, bilemiyoruz.
Nihayetinde bütün gücünü şiddetten alan ve tek yöntemi şiddet olan bir örgüt çatışmasızlığa daha fazla tahammül edememiş ve devleti ağır tahrik altında savaşa zorlamış olabilir. Diğer yandan devlet yeni ve zorlu bir süreç olan barışı yürütmektense eski ve bildik yöntem olan savaşı tercih etmiş olabilir. Öyle ya da böyle taraflar savaş konusunda barıştan daha kolay anlaşabiliyorlar, kabul etmek gerekir ki zor olan barış kolay olan savaştır.
Bölge ve ülke halkları olarak zorlu bir sürece giriyoruz. Silahların yüksek sesle patladığı çok gürültülü savaş ortamında sesler duyulmaz, sözün hiç bir değeri kalmaz, ısrarla konuşmaya çalışan bir kaç kişinin sesi de itinayla susturulur. PKK barış dönemini istismar etti şimdi mümkündür ki birileri de devletin yanında görünerek savaş dönemini istismar etmek isteyecektir. Bize düşen Allah’a sığınarak bu fitne döneminden en az hasarla çıkmaya bakmak ve aklımızı hiç bir zaman hiç kimseye kiraya vermemektir, adaleti hamasete kurban etmemektir. Savaş dönemleri kendine kahraman süsü verenlerin karşısındaki herkesi vatan haini ilan edebildiği istismara çok açık dönemlerdir, aman dikkat.
